 Wysłany: Śro 1:21, 14 Maj 2008 Temat postu: |
|
| Właśnie dążę do wybicia się ze schematu^^ Dzięki za wskazówkę! | |
| Wysłany: Wto 20:24, 13 Maj 2008 Temat postu: |
|||
Po prostu kojarzy m,i się to ze znanym mi z prozy schematem przyszedł-wyszedł. Za dużo tych czynności, jakoś tak nieestetycznie to wygląda. |
|||
| Wysłany: Wto 19:06, 13 Maj 2008 Temat postu: |
|||
Strow, jak już pisałam
Sempre -- czemu nie czytałaś drugiego morskiego? Nie ma tak dobrze, czytaj >D Nie trafia... heh, nie mam zdolności do pisania zrozumiałych rzeczy, dopiero się uczę vv' "Chwila" może się wydawać mało odkrywczym tekstem, bo o jej ulotności z pewnością powstało już wiele wierszy (lepszych). Czemu jest za dużo "robisz" i "przykładasz"? ._. Lepiej by wyglądało w innej osobie? W pierwszej czy trzeciej? (Błagam, konkretną krytykę dajcie Xd) Jeżeli chodzi o "Bez tytułu", to był to jedyny wiersz, który napisałam bardzo szybko (nawet nie pół godziny... inne powstawały zazwyczaj przez kilka godzin albo dni) i nie uważam go z tego powodu za wiersz, a raczej za szybki zapis przemyśleń na temat osoby mojej własnej i streszczenie mojego życia. Białe wiersze nie są wcale takie łatwe do napisania, ale ok, chyba rzeczywiście odejdę od rymów^^ Babcia nie rozbawiła? :< *idzie pogrążyć się w cieniu rozpaczy* Btw, dziękuję bardzo za komentarze :] |
|||
| Wysłany: Wto 18:24, 13 Maj 2008 Temat postu: |
|
| Drugiego morskiego w ogóle nie czytałam, reszta po prostu do mnie nie trafia. Chciałoby się wzruszyć ramionami i mruknąć "mhm".
O "Chwili" naprawdę nie potrafię się wypowiedzieć. Jest, bo jest. W następnych znowu jest za dużo "robisz", "przykładasz" itp. "Bez tytułu" był chyba najlepszy. A może to to, że lubię białe wiersze. "O pewnej starszej pani" miało rozbawić. Nie rozbawiło. Wiesz, trochę naciągany ten wierszyk, rymy są jakby na siłę... No, miałam nadzieję na coś lepszego. |
|
| Wysłany: Wto 16:25, 13 Maj 2008 Temat postu: |
|
| A Morza śą o śmierci? Ja ich nei czytałam w ogóle, bo wyszłam z założenia, że jeśłi coś ma jakiś związek z Morzem to już mi się nie spodoba : D | |
| Wysłany: Wto 15:10, 13 Maj 2008 Temat postu: |
|
| Nie wymyśliłam jeszcze tytułu^^' W sumie to ten wiersz akurat tytułu nie potrzebuje... chociaż, jak ktoś wymyśli jakiś kreatywny, to może skorzystam ;]
Po napisaniu o Babuni nie mogłam dojść do siebie z nagłego przypływu głupawki >D Nie lubisz tematyki śmierci? Spoko, ja nie jestem emo, nie piszę rzeczy w stylu "Chcę się zabić, życie nie ma sensu". Smierć traktuję zupełnie inaczej, ja po prostu lubię sobie filozofować na jej temat. Może nie zawsze to widać, ale moje wiersze mają być wierszami realistki, a nie pesymistki. Który listopad do Ciebie nie trafia? Chodzi o "Chwilę"? Nie dziwię się, bo każdy wiersz jest związany z moimi bardzo osobistymi przeżyciami i trzeba być mną, by w stu procentach każdy z nich zrozumieć. Jak to nie znasz się na poezji? Każdy człowiek się zna z natury swojej! A już szczególnie analizatorzy, którzy przecież chcąc niechcąc tkwią jakoś w naszym języku ojczystym (; Dzięki wielkieee  |
|
| Wysłany: Pon 21:00, 12 Maj 2008 Temat postu: |
|
| Szkoda, że "Bez tytułu" ma taki mało kreatywny tytuł, bo wiersz bardzo mi się podoba ;_; Babcia jest świetna : D. Mórz nie czytam, bo nie lubię tej tematyki, a listopad (również bardziej ze względu na tematykę) do mnie nei trafia. Jak większość tutaj nie znam się na poezji, więc zamiast garści konstruktywnej krytyki mam tylko to, że gdyby była odpowiedź "TAK" w ankiecie z pewnością bym zaznaczyła ^o^. | |
| Wysłany: Pon 20:53, 12 Maj 2008 Temat postu: Poezja wg Azu |
|
| A teraz ujrzycie prawdziwe oblicze Azu ;_; Oto postanowiłam się otworzyć i przyznać do tego, że piszę wiersze (tzn wydaje mi się, że piszę wiersze, bo daleko im do wierszy) >D Eee, zapraszam do czytania i do komentowania, a najszczególniej do krytykowania, bo ja chcę się nauczyć pisać lepiej, a nie cieszyć tym, co napisałam.
Chwila [listopad 2007] Pierwszy śnieg, urwijmy się Z dnia długiego i szarego W szkolnej ławce go zostawmy Sobie weźmy świat Pierwszy śnieg, zabawmy się Iglo białe wybudujmy Niech to będzie dom nasz wspólny Wiecznie będzie stać Pierwszy śnieg, zachwyćmy się Złapmy w siatkę na motyle Drobne płatki piękne chwile Tysiąc złotych lat Pierwszy śnieg, rozstańmy się Powiesz mi że już jest późno Czasu nie ma albo nagli ... Przestał padać śnieg Morze [listopad 2007] Przykładasz ucho do muszli Wsłuchujesz się w ciche jej brzmienie Pomimo wrzasków świata słyszysz Morza głębokie westchnienie Stajesz na wieczornym piasku Gdy niebo w zimnej wodzie tonie Choć świat już wzywa czas pogania Do fal przykładasz swe dłonie Na brzegu twoje schronienie Lecz brzeg cię wyrzuca w morza dal Oderwać stopy w końcu musisz I stać się falą pośród fal I toniesz w tym mistycyzmie Bo pojąć ogromu nie możesz Choć serce błękitu pragnęło Stało się twą śmiercią morze Widzisz łzy moje na brzegu? Bo ja widzę skrzydła twej duszy Do nieba jak mewa wzlatuje... Płaczu fal nic nie zagłuszy Morze (znowu? -v-) [styczeń 2008] A na brzegu setki ludzi W niemiłości ich ukrycie W pustym ludzkim świecie. A na brzegu setki klatek Trzepot Bieli uwięziony Krzyczy Ptak strwożony. A na brzegu klatki złote W słońcu błyszczą złoto łudzi Setki złotych ludzi. A tam w Morzu słońce umrze Złoto zniknie w czarnej wodzie Zginie w tych fal chłodzie. A tam w Morzu czarna woda Z czernią nieba się zjednoczy Otworzą się oczy. A tam w Morzu czarna woda Oddech fali zapach soli Co z klatek wyzwoli. A po niebie setki Skrzydeł W ciszy nocy trzepoczących Błękitu pragnących. A po niebie białe Mewy Przyodziane ludzkie Dusze W białe pióropusze. A po niebie za horyzont Wreszcie wolne odleciały Klatki pozostały. A na brzegu ja wciąż stoję Bo horyzont mi daleki... Bez tytułu [kwiecień 2008] dźwięki chwytają za serce dźwięki chcę ich więcej melodia słowa pieśń i ludzka mowa życie ja cię słyszę wołasz : wędruj w ciszę ------ Na koniec dla wytrwale czytających moje wypociny: bonus! >XD O pewnej starszej pani [maj 2007] Kościelny dzwon dziesięć razy uderzył Już babcia zabiera się do pacierzy Gdy wybił godzinę jedenastą Babcia rozpala świecę jasną O dwunastej 'Anioła Pańskiego' zaczęła A świeca dalej spokojnie płonęła O pierwszej babunia różaniec mówiła A świeca coraz krótsza wciąż się paliła Gdy o drugiej melodia dzwonów rozbrzmiała Przy świecy 'Radia Maryja' słuchała Trzy razy dzwon bije, świeca wciąż mniejsza Koronka dla babci teraz najważniejsza Tak godziny płyną i świeca się pali A babcia na klęczkach myślami w oddali I kiedy tak świeca płonęła wciąż jasno Dzwon wybił piętnastą i wybił szesnastą A kiedy pięć razy uderzył dzwon Od świeczki spalił się babci dom ------ Co do "Chwili" - wiersz opowiada o spotkaniu z bliskim mi człowiekiem. Jakoś tak podświadomie czułam, że będzie ono trwało wiecznie, co widać w ostatnich wersach zwrotek, ale przez to moje nastawienie po spotkaniu została mi tylko pustka i ból rozstania. Co do jednego i drugiego "Morza" - oba wiersze opowiadają o śmierci i są inspirowane moim przekochanym Bałtykiem *v* Jeżeli macie jakieś trudności z interpretacją, to ja chętnie pomogę (nic tak nie boli jak błędnie interpretowany wiersz). |
|